mUltimate Chopin

op. 28 nr 23, Preludium F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 2-6

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Widoczne w A skreślenia i dopisane nuty w t. 2 i 6 pozwalają zrekonstruować pierwotną wersję ostatniej miary tych taktów jako  i . Pomysł zmiany narodził się prawdopodobnie przy pisaniu t. 6, po którym odpowiednią poprawkę wprowadził Chopin w t. 2. Świadczy o tym notacja analogicznej figury w t. 10, w którym ostateczna wersja wpisana jest od razu, bez poprawek.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 4

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Widoczne w A skreślenie nuty g2 przed końcowym a2 oraz dopisywane wyraźnie później e2 dowodzą, że 3 ostatnie szesnastki taktu brzmiały pierwotnie f2-g2-a2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 19-22

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Rozległe skreślenia w A – całe zakończenie utworu od t. 19 zostało ostatecznie skreślone i musiało być przepisane na nowo – pokazują, że Chopin poszukiwał najlepszego sposobu przeniesienia figuracji z najwyższego rejestru z powrotem do środkowej części skali instrumentu.

  • T. 19 był transpozycją – o oktawę do góry – t. 11.
  • T. 20 stanowił odpowiednik t. 19 wersji ostatecznej – partia pr.r. była dokładnie taka sama, a w partii l.r. Chopin zapisał przypuszczalnie następujący tekst: . Zapis nosi tu ślady lokalnych poprawek poprzedzających skreślenie całości zakończenia, tak iż dokładne odcyfrowanie wszystkich elementów zapisu, nie mówiąc o ustaleniu kolejności wersji, wydaje się niemożliwe bez specjalistycznych badań (m.in. widoczny jest jeszcze wcześniejszy – osobno skreślony – zapis początku 2. połowy taktu ).
  • W połowie opisanego wyżej t. 20 widać skreśloną kreskę taktową, a po nim następuje jeszcze pół taktu zgodne z jedną z połówek t. 20 wersji ostatecznej. Przypuszczalnie więc Chopin początkowo źle ocenił długość zakończenia, co także w istotny sposób przyczyniło się do decyzji o przepisaniu całości zakończenia.
  • Końcowe 2 takty (21-22) noszą znamiona przeróbek wyłącznie w partii l.r. Możliwa do odczytania wcześniejsza wersja wyglądała tak: . Na 1. mierze t. 21 widoczne są przy tym ślady poprawek sugerujące m.in., że początkowe F miało wartość szesnastki. Chopin skreślił następnie cały zapis tego taktu i wypisał go ponownie na pięciolinii poniżej w wersji ostatecznej. Także i ten zapis został jednak skreślony, gdyż nagromadzenie poprawek i nadmiar taktów zmusiły kompozytora do ponownego napisania t. 19-22.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej